27

I zamieniam w drobny mak, i upadam konam

mirakel0

Spojrzałam na tak boleśnie ukochaną twarz, tłumiąc łzy szczęścia. Jego silne dłonie próbowały okiełznać moje poplątane przez morskie powietrze włosy. Pocałował mnie delikatnie w czoło, powtarzając kolejne, czułe 'kocham cię'. A ja? Ja w tamtym momencie zrobiłam chyba możliwie najgłupszą rzecz.

Przestałam marzyć.